Engelen die je omringen
Marianne (72) zou zich meer willen uitspreken. Zij draagt een wijsheid in zich die ze graag wil delen met de wereld. Maar haar aangeboren bescheidenheid en een vleugje onzekerheid weerhouden haar daarvan. Zij wil ontdekken wat haar zielskwaliteit is en hoe haar spirituele ontwikkeling zich verder mag ontplooien.
Haar Soulkey zielenreis begint op een plek waar zij zich heel fijn voelt. Het is haar eigen tuin waar zij omgeven is door bloemen, vlinders en appelbomen. De geur van rozen en het geluid van vogels en in de verte jonge geitjes maken de beleving compleet.
Deze fijne omgeving zorgt ervoor dat zij steeds verder wegzakt in een staat van ontspanning zodat zij moeiteloos op reis kan gaan naar haar zielenheiligdom. Daar aangekomen besluit zij een kijkje te nemen in haar Zielenboek.
Groeien in jezelf
Het is oud boek met een bruine kaft waar een Z op staat. Zij pakt het dikke boek en slaat de bladzijden om. In het boek staat een boom met appels. Deze boom staat voor gezondheid en groei. “Ik mag groeien; in mezelf, in het geestelijke en het spirituele.”
Dan verschijnen er zonnestralen die haar zielenboek ingaan, waardoor het hele boek licht gaat uitstralen. “Het maakt mij lichter, alleen voel ik het nog niet zo. Het voelt alsof ik er een beetje buiten sta.” Een gevoel dat zij maar al te goed herkent in het dagelijks leven.
Door een verborgen deur komt zij uit in een lange gang die toegang geeft tot verschillende bestemmingen. Zij wordt als vanzelf naar een deur geleid waar een bordje op staat met “de hemel” erop. Later zal zij opmerken dat zij dit best wel arrogant vond van zichzelf.
Eenmaal door de deur voelt het heel licht en fijn. Haar aanwezigheid daar geeft zoveel rust en zachtheid. Zij wordt er emotioneel van. Dan komen er 4 engelen naar haar toe. Zij omringen haar met liefde en zachtheid, waardoor het gevoel erbuiten te staan verdwijnt.
Zoete zachtheid
Deze engelen zijn ook bij haar als zij straks weer terugkeert naar haar normale leven. Zij hoeft er maar aan te denken en ze zijn er. Zij bedankt haar engelen, krijgt nog een aai over haar bol en neemt de zoete zachtheid in haar wezen mee.
Als toetje wil zij nog een kijkje nemen in een vorig leven. Zij is een meisje van 14 jaar, de oudste in een groot gezin. Zij ziet een afgetobde moeder en een vader die het voor het zeggen heeft. Wanneer hij thuiskomt, wordt de moeder heel klein. Zij kruipt bijna voor hem.
Het meisje slaat dit gade en neemt zich voor: dit wil ik niet, dat zal mij niet gebeuren. Met haar veertien jaren draagt zij een kracht in zich die haar weerga niet kent. Deze kracht mag Marianne gebruiken om voor zichzelf te gaan staan en haar plek in te nemen in de wereld.
Zij mag al haar kennis, alles wat zij ten diepste weet, gaan delen met anderen. Door contact te maken en te vertellen wat zij heeft ontdekt. Het meisje dat zij in een vorig leven is geweest, bemoedigt haar en zegt: “Dat moet je zeker doen en het lukt je ook. Ga ervoor!”
Na een energetische douche die alles van haar afspoelt wat zij niet meer nodig heeft, keert Marianne terug naar de dagelijkse realiteit. Haar wangen zijn roze en haar ogen zijn gevuld met tranen. Het zijn tranen van ontroering. Wat een innerlijke rijkdom!



