Angst hoort er gewoon bij
Nikita (30) vindt het lastig om op eigen benen te gaan staan. Het liefst zou zij volledig voor haar passie willen gaan, maar de gedachte dat zij daarmee de kost moet verdienen, houdt haar tegen.
Kun je wel een goed salaris verdienen door alleen maar te doen wat je leuk vindt?
Om in een diepere staat van ontspanning te komen, gaat zij naar een plek waar het fijn is. Zij kiest een bos met een brug over het water, waar zij zich rustig voelt en verbonden met de natuur. Daar neemt zij een blauw licht waar dat veiligheid en gedragenheid uitstraalt.
Via een tunnel van licht gaat zij naar boven en stapt door de deur die toegang geeft tot haar zielenheiligdom. Aanvankelijk ziet zij alleen maar wolken tegen een roze oranje achtergrond, zoals bij een zonsondergang. Hier vindt zij RUST.
Door een verborgen deur komt zij uit in een halletje waar de Spiegel van de Ziel hangt. In deze spiegel ziet zij een beest, zoals in Belle en het beest. Dit brengt haar in verwarring. Haar gids komt erbij en legt uit: “Het is de angst die jouw leven heeft beheerst.”
Nikita wil graag doorreizen naar het Leven tussen Levens. Dit is de plek waar je naartoe gaat wanneer een leven op Aarde voltooid is. Daar mag je uitrusten, bijkomen en helen voordat je opnieuw een ritje gaat maken in de carrousel van het leven.
Bij de ingang wordt zij opgewacht door de Poortwachter, een oude man met lang wit haar en een witte baard. Hij heeft een geschenk voor haar. Het is goud met in het midden een glanzende, groene edelsteen. Het is de Wijsheid van het Universum.
Het ego mag sterven
De Poortwachter vergezelt haar naar de Levenskeuze kamer. Op een groot scherm ziet zij beelden van zichzelf. “Het voelt als doodgaan”, zegt zij. “Ik voel het in mijn hart.” Ook hier brengt haar gids uitkomst. “Het is een ego death. Je mag alles loslaten wat je hebt geleerd om hoger te kunnen gaan.”
Daarna brengt zij nog een bezoek aan de Raad. De voorzitter is een bijzondere verschijning. Hij is blauw en op zijn hoofd draagt hij een Egyptisch hoofddeksel. “Waarom ben ik hier?”, vraagt zij. Het antwoord wordt in haar geest gelegd: “Om te leiden.”
Dan neemt haar Hogere Zelf het over. De woorden vloeien moeiteloos uit haar mond: “Zijn wie je bent, daar gaat het om. Dare to be different. Vanuit je kracht. Laat je vuur stralen en ga ervoor staan. De angst zal er altijd zijn en er is maar één manier om die de baas te worden. Door het toch te doen.”
Tot slot reist zij naar een vorig leven. Op de plek waar zij uitkomt, is het heet en er is overal zand om haar heen. In dit leven is zij een man van 40 jaar, een soort gladiator. Hij heeft zich teruggetrokken in de woestijn om te sterven.
Vanaf een afstand kijkt zij naar dit leven, waarvan de beelden slechts een echo vormen. “Ik heb het gevoel dat ik geen benen meer heb. Ik kan niks meer en ben aan het doodgaan. “Wat mag je meenemen uit dit leven?” “De kracht om te strijden. Om lief te hebben en de kost te verdienen.”
De spiegel van de ziel
Op de terugweg werpt zij opnieuw een blik in de Spiegel van de Ziel. Daar ziet zij nu een gouden licht. Het gevoel dat hierbij hoort is KRACHT. Zij mag alles wat zij heeft meegemaakt van zich afspoelen onder de energetische douche. Alleen de geschenken die zij tijdens haar zielenreis heeft vergaard, neemt zij met zich mee.
Na afloop van de Soulkey sessie is zij er stil van. “Het voelt open, er is minder ruis.” En dan is er opeens dat inzicht, alsof er een lampje gaat branden: “Geen wonder dat ik niet op eigen benen durfde te gaan staan. Ik hád helemaal geen benen!”